Σαν το σουγιά καρφώνεται η μοναξιά στον ώμο μου.. μα...

...δεν θα με πιάσουνε πάλι τα κλάμματα...

...Κι έτσι γεννήθηκε το πρώτο ψέμμα μου...

Όπως έρχεσαι μόλις νυχτώσει...

έτσι φεύγεις ο ήλιος πριν βγει...

Και μένω μια ανάσα μισή...

Κι αν χαθείς...

Θα με βρεις ξανά στα λόγια που θα πεις,
θα με βρεις στο φως που μέσα σου θα δεις..
Μια βουτιά η ζωή, την ανάσα μου κρατάει
κι η ψυχή μια φωτιά, μες στις φλέβες μου κυλάει...
  

Κι αν χαθείς, θα χαθώ κι εγώ απλά..

και θα ρωτάω γιατί τα όνειρα σου ήταν κλειστά...

Το μόνο που θα 'θελα αν κάποτε σε ξαναδώ...

είναι να πω ευχαριστώ, γιατί...


χορεύοντας μου 'δειξες μέσα σε πέντε λεπτά...
ότι αν το πιστέψεις στ' αλήθεια η αγάπη μπορεί,
ότι αν αφεθείς σ' οδηγάει ο δρόμος...

Κάπου βαθιά η φωτιά καίει ακόμη...

Κάποτε έρχεται η μέρα...